dinsdag 20 maart 2012

De zoektocht...

Ik denk dat ik zeker zo'n 2 jaar bezig ben geweest met zoeken. Zo mooi vond ik dat, maar hoe kwam ik aan dat glas? Ik wil wel dat zo'n mooie hanger lang mee gaat.

Ik had ooit ergens een hanger gezien die men zelf had gesoldeerd:


Ik vond zelfs wat beters. Heel mooi afgewerkte hangers, waar ik zelf met een glaze een afbeelding kon "vastzetten" aan het glas, zonder luchtbellen of vermindering van kwaliteit én UV-bescherming. Ze moesten alleen uit Amerika komen, maar dat was geen probleem voor de meneer van de post.
Daarna gezocht naar afbeeldingen. Ik was al heel lang verliefd op de romantische Franse stijl, dus dat was snel gekozen. Ook vond ik een afbeelding van een schilderij waar zoveel kleur en precisie in zat, dat ik er gelijk verliefd op was geworden:


Via pinterest (een heel verslavend medium om leuke plaatjes, blogs, recepten, turorials enz. te verzamelen op een overzichtelijke manier) kwam ik een soortgelijk schilderij tegen en ja hoor!

Het gaat om de Engelse schilder John William Waterhouse uit de 19de eeuw. Veel van zijn schilderijen zijn op Griekse mythen gebaseerd en hebben vrouwen als onderwerp. Fantastische lichtinval en schaduwen, gedrapeerde stoffen die juist de vrouw haar silhouette lijkt te benadrukken en peinzende gezichtsuitdrukkingen die een dromerig geheel vormen zijn zijn handelskenmerk.
Het meest bekend is het schilderij van The Lady of Shalott die op Lancelot wacht.


Een ander, Psyche die de tuin van Cupido binnengaat, vind ikzelf heel mooi. Deze heb ik ook gebruikt voor een hanger:


Zo, de les in kunstgeschiedenis is weer afgelopen. Wat is jullie inspiratie? Een bepaalde tijd, een geliefd stuk, of een kunststroming? Ik ben benieuwd...

donderdag 15 maart 2012

Liefde voor oud

Zoals velen wel gemerkt hebben, ben ik dol op oud. Het begon voor mij met het besef dat er nog maar weinig erfstukken zijn in de familie (lees, de dekschaal van mijn oma, die inmiddels al bij mij in de kast staat)
Ik kon nog maar weinig meegeven aan mijn dochter later. Mijn oma is 76 (Geloof ik, het blijft een mysterie, de leeftijd van een vrouw) Die heeft wel wat sieraden, maar die zijn groot en niet echt mijn stijl.
Niets dat mij aan haar zou herinneren, zoals dat kopje waar ze altijd uit dronk, of de oude naaidoos. Ik begon op markten al die oude dingen te zien en zag in mijn geest de vorige eigenaar avond op avond ermee bezig.
Bij alles wat ik tegenkom, zie ik een verhaal. Soms is dat eens tuk verleden. Soms is dat de toekomst die ik het wil meegeven door het te veranderen en een nieuwe functie mee te geven.

Een van mijn eerste vondsten was een koofje, een oude strijkijzer en oude kopjes.
Nog steeds staat die op mijn vensterbank.


Als familie of vreemden later het huis moeten leeghalen en ergens een stoofje en een strijkijzer vinden, zullen ze mij wel een rare vinden.
Maar mijn dochter denkt dan misschien wel aan vroeger. Over dat haar moeder haar vertelde hoe ze aan haar liefde aan vroeger kwam, een tijd die al lang voor haar geboorte en die van haar moeder plaats heeft gevonden.
"Nee, die niet. Die gaan met mij mee" zegt ze misschien dan wel...

zaterdag 3 maart 2012

Ga voor het één heen en kom met veel te veel het ander thuis

Zo ga je heen voor wat kleertjes voor je dochter, heb je een praatje met de eigenaresse en heb je voor amper een week later een boeking voor een workshop zeep gieten. Alleen, hoe doen we dat met 7 man, rond één gasfornuis? Ik vond een elektrische kookplaat een goed idee en had laatst eentje gezien bij de kringloop in Wieringerwerf. Dus wij daar heen.

Aangekomen had ik binnen no-time mijn handjes vol. 2 oude sierlijke mondharmonica's die (alweer) wat TLC nodig hebben. Hier komt dus later een voor en na van. Maar ook een mooie rieten magazinemand voor mn plaidje. Een echte retro Fisher Price muziek tv die het nog hartstikke goed doet ook!


Dit lieve stel hebben hun pyjama al aan, nu alleen hun gebed nog voor het slapen gaan:


Ik vond dit draadmandje toch wel erg grappig voor de paas:


Deze 4 mokken met silhouette(wel ergens anders vandaan) schreeuwden al naar mij voordat ik ze al zag. Puntgaaf en nooit gebruikt, van Epiag (Tsjechisch porselein)




Deze broodplank met de tekst "geef ons heden ons dagelijks brood" is wel zo leuk om een hoekje mee te maken...


Bijvoorbeeld met dit celluloid kindergebedenboekje uit 1924 en rozenkransje.



Ook dit "tinnen" suikerpotje, die maar een paar euro kostte! Deze bleek na thuiskomst op het internet geen tin te wezen. Op de onderkant staat Southington Co quadruple plate, wat dus betekent dat deze uit eind jaren 1800 komt en sterling silver is.




Deze glascijfers of koffiecijfers zijn van Gero. Deze werden gebruikt in de jaren 20 om bij te houden welk kopje/glas bij welke persoon hoorde. Ik heb hem van de week binnengekregen. Kunst en Kitsch heeft hier op 24 april 2011 aandacht aan besteedt. Sorry voor de slechte foto!




Dit oude zakspiegeltje van Coca-cola vond ik ook zo'n leuke afbeelding hebben en voor 50 cent kon ik die niet laten liggen... Ook nog in mooie staat voor iets uit de jaren 70!



Dit doosje had ik van de week van de eigenaresse gekregen. Deze komt bij de juwelier vandaan; hierin heeft iets van een bedeltje of oorbelletjes gezeten. Veel leuker dan die plastic doosjes van tegenwoordig toch? Hier ga ik nog een tijdje van genieten.




Als laatste nog een foto van de opgekalefaterde beursje/avondtasje. Deze schijnt toch van zilver te wezen (Mijn man wijst mij erop dat dit wezen West-Fries is. LOL). De knoopjes onderaan wijzen op Zeeuwse afkomst. Ik ben benieuwd. Iemand een idee uit welke periode deze misschien komt?



Hebben jullie interesse in één van deze spulletjes? Stuur mij dan een berichtje
Fijn weekend voor de rest nog!

Liefs Ryanne